Yazaq

Həftə Sonu

January 26th, 2009 | Yaz

Orgənci olduqum zaman, həftə sonu o qadarda anlam daşımırdı. Iş günüm də elə boş günüm sayılırdı. Həftə sonunda da elə iş günlərini kimi saat 9 ilə 12-nin arasinda oyanardım. Ayrı cür dəsəm, yuxudan doyduqum vaxt ayılardım.

Amma bilmirəm kimin qarqışı tutdu ki iş tapıb, həftə sonunun xeyr-bərəkətin başa düştüm. Artıq həftəni başa-baş sayıb, həftə sonun gözləmək mənimdə məsləkim oldu. Dəməyi gərəkmir ki həftə sonunun başa çatmasının nə qadar ağır olmasın da istər-istəməz başa düşmüşəm.

Həftə sonunun nə gec gəlib nə tez keçməsi bir göz yaşı ilə dolu mərsiyə dir. Bu mərsiyə yada düşəndə, mənə tək mərsiyə sahablarının yürəkləri titrəyib, gözlərindən damcı-damcı yaş damar. Bu mərsiyə az-çox həftənin hər günü mənim zehnimdə olar. Amma, həftə sonu başa çatanda, bu mərsiya daha önəm qazanar. Mənki əlləşərəm bir istəkən qəhvə ilə bu mərsiyəni sovam, siz neynərsiniz?